روايه امل الحياة بقلم يارا عبد العزيز الحلقه الخامس

الفصل الخامس 
همست روان پصدمه 
حياة!
حياة بسخرية
ايوا حياة ايه مستغربه مع انك المفروض تكوني متوقعه المكالمه دي بعد ما بعتي البنت اللي بتقول بنتك لابني و خلتيه يتجوزها و يجيبها تعيش معانا هنا انتي عايزه ايه مني يا روان مش 
حياة انا و الله العظيم ما عايزه ا ذي حد من ولادي بس مكنش فيه اي حد غيره امانه على بنتي حياة انتي ام و هتحسي بيا و الله يحياة و الله أنا بحبك و بحب ولادك و مستحيل افكر أضر اي حد فيكم انسي بقى يحياة انسي كل حاجه حصلت زمان مش كفايه السنين دي كلها بتعاقب اتنهدت حياة بدموع 

انتي اللي عملتي كدا فينا يا روان اللي احنا وصلنا ليه دا بسببك بس قسما بالله لو ولادي حصلهم اي حاجه بسببك مش هرحمك فكري كويس و ابعدي عني بقى و كفايه اوي كل اللي حصلي بسببك و اللي لسه لحد دلوقتي مش عارفه اطلع منه
مش قولتلك سبيلي انا الموضوع دا
اتكلمت بهدوء و هي بتلتفت ليه 
صحيت ليه يحبيبى عايز حاجه
و اتكلم بحنان 
و هو من امتى و انا بنام و انتي مش في معايا مټخافيش يحياة روان مش هتعمل لحد فيهم حاجه و رحيل مستحيل تأ ذي ابنك لانها بتحبه نظرات عينيها واضحه و محدش بيحب بيأ ذي 
بقلمي يارا عبدالعزيز
انا مطمنه طول ما انت موجود و عارفه انك مستحيل تسمح لاي حد انه يا ذي اي حد في  هتنسحب مني و الله لما حد فيهم بيتخدش بس بحس بحزن الدنيا كله جوايا ما بالك باللي شوفته انهاردة و هو واخد في كتفه و لا اللي ديما بشوف الحزن جوا عينيه بسبب انه مش عارف يطول حبه و لا الصغيره اللي ديما ببقى خاېفه عليها من الزمن و بسبب برائتها اللي ديما بتوديها في داهيه عارف انا ديما حابسه فريده ليه و مش بخرجها عشان ديما بخاف عليها انا عشت اسوء فتره في حياتي و انا